Φθινοπωρινά Χριστούγεννα!

Για όλους εκείνους που είστε έτοιμοι να με “φάτε” διαβάζοντας και μόνο τον τίτλο θα ήθελα απλά να σημειώσω ότι ήμουν μία από εσάς μόλις έναν χρόνο πριν!

Γι’αυτό και μόνο το λόγο ζητώ την επιείκεια σας βασιζόμενη στο κλασικό μότο όλων των εποχών :”Πότε μη λες ποτέ!”.

Αφορμή του σημερινού μου άρθρου είναι ο στολισμός δέντρου αλλά και ολόκληρου του σπιτιού μέσα στο Σαββατοκύριακο. Χρόνια υπέρμαχη της άποψης ότι η πρόωρη έναρξη των Χριστουγεννιάτικων ιεροτελεστιών όπως στολισμοί με χαρούμενα τραγούδια, ψώνια και άλλα τέτοια γλυκανάλατα(όπως τα αποκαλούσα) εξυπηρετούν μόνο τον υπερκαταναλωτισμό (που τον εξυπηρετούν εδώ που τα λέμε) έρχομαι σήμερα να παραθέσω την άλλη πλευρά του νομίσματος! Τους λόγους που τελικά δεν είναι και τόσο άσχημη ιδέα τα Φθινοπωρινά Χριστούγεννα!

• Ο ενθουσιασμός των παιδιών: Ήταν φυσικά και η αφορμή της φετινής πρόωρης Χριστουγεννιάτικης φιέστας. Το minion δεντράκι μου έμεινε σε μία γωνιά στο πατάρι και στη θέση του δεσπόζει ένα δίμετρο δέντρο με καμιά 60αρια στολίδια πάνω του και 500 λαμπάκια να αναβοσβήνουν μανιωδώς. Είναι η τρίτη μέρα που φιλοξενείτε στο σαλόνι μας και ο 11 μηνών γιος μου εξακολουθεί να το κοιτάει με μάτια γουρλωμένα, χτυπώντας παλαμάκια και ουρλιάζοντας από ενθουσιασμό. Αν δεν είναι αυτός λόγος τότε ποιος;
• Η απόσβεση του κόπου μου: Ούτε λίγο ούτε πολύ μου πήρε περίπου 3,5 ώρες για να στολίσω τα πάντα. Το να περνάς ένα ένα τα στολίδια από κλωστούλες, οφείλω να ομολογήσω πως δεν είναι καθόλου ευχάριστη διαδικασία οπότε όπως καταλαβαίνεται δεν θα άξιζε ο κόπος μου αν όλο αυτό κρατούσε μόνο 2 βδομάδες. Δύο μήνες λοιπόν θαρρώ πως είναι ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να γίνει απόσβεση όλης αυτή της προσπάθειας.

• Ομορφαίνει το σπίτι: Τα Χριστούγεννα μπορεί να μην ήταν η αγαπημένη μου γιορτή αλλά πάντα μου άρεσε η ατμόσφαιρα του σπιτιού με όλα αυτά τα λαμπάκια και τα στολίδια. Πιο cozy, πιο χουχουλιάρικη, πιο ζεστή. Ιδανική για ατελείωτο χουζούρεμα στο καναπέ αγκαλιά με μια κουβέρτα, χαζεύοντας την αγαπημένη σου ταινία στο Netflix ( αν το μωρό σου κάνει τη τιμή και κοιμηθεί φυσικά..Μη παίρνουμε και αέρα..He’s the boss 🙂 )
• Γίνεσαι και συ παιδί: Μέσα σε 3ης μόνο μέρες έπιασα τον εαυτό μου ουκ ολίγες φορές να χαζεύει παρατεταμένα το δέντρο αφήνοντας πίσω τα προβλήματα της καθημερινότητας, ονειροπολώντας με τα μάτια ανοιχτά.. Δε μπορεί θα σου χει τύχει..Να κοιτάς κάτι για ώρα και να πλάθεις ιστορίες, που εσύ φυσικά είσαι πρωταγωνίστρια και πάντα νικάς.. Όπως κάναμε τόσο συχνά όταν ήμασταν παιδιά. By the way δεν ξέρω αν το γεγονός ότι παράλληλα προσπαθούσα να μετρήσω τα φωτεινά λαμπάκια του δέντρου είναι ένδειξη παιδικότητας ή αρχή παράνοιας αλλά ήταν τρομερά αγχολυτικό!
• Το δέσιμο της οικογένειας:Λίγο η ατμόσφαιρα από τα φωτάκια του δέντρου, λίγο οι χαρούμενες κραυγές του παιδιού, λίγο η αλλαγή του σκηνικού στο σπίτι νιώθεις την οικογένεια πιο δεμένη. Μπορεί να θυμίζετε ώρες ώρες απόσπασμα χαζοαμερικάνικης ταινίας αλλά κοίτα να δεις που τελικά σ’αρέσει τόσο πολύ!

• Λίγη αστερόσκονη δεν έβλαψε ποτέ κανένα: Τι κακό έχει να ξεφύγουμε λίγο πιο νωρίς από τη καθημερινότητα; Οκ μπορεί να ήμαστε εκτός τόπου και χρόνου αλλά το αποτέλεσμα μετράει. Είναι όμορφο να βρίσκεις στη ζωή σου διαρκώς αφορμές για να γιορτάζεις, να χαμογελάς, να βγαίνει έξω από την πεπατημένη σου. Ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα γιορτάζεις 2 μήνες τα Χριστούγεννα!

Σε περίπτωση που δεν έχεις κατεβάσει ακόμα τα Χριστουγεννιάτικα από το πατάρι θα αφήσω αυτό εδώ μπας και σε πείσω τελικά!

-Xoxo